Olden 1772: Bu Atmosfer Avrupa’da Bile Yok
Olden 1772 ‘yi beylik sözlerle anlatmak bir hayli zor; “Babil’in Asma Bahçeleri” mi desem, “Roma’nın Son Günleri” mi diye sayıklasam? Bilemiyorum! Öyle bir ortam düşünün ki, içine girdiğinizde kendinizi insanoğlunun başarıları karşısında alabildiğine ufacık hissedeceksiniz. Öyle bir parıltı girdabına kapılacaksınız ki buraya adım attığınızda, bunu inşa eden o yaratıcı beynin kıvrımlarına aynı anda hayranlık, gıpta, kıskançlık, sevgi ve öfke ile bakakalacaksınız.
İşte tam da bu duygulara kapılan memleket “Influencer“ları, Olden 1772 ‘nin güzide merdivenlerinde kendilerinden geçercesine, fit vücutlarını, ışıltılı kıyafetlerini ve sahte gülümsemelerini açıldığı günden beri hiç kesintisiz sergilemiyorlar mı? İçeri girer girmez halay çekercesine omuz omuza vermiş fotoğraf çektiren sarışın Türk ırkının en güzel temsilcilerini görmek bizleri şaşırtıyor mu? Pek tabii ki hayır! Adım başı yolunuzu kesen selfie’ler, yemeklere ve kokteyllere balıklama giren son model akıllı telefonlar, arka planda coşkulu bir playlistin hönkürmesi ve ortadaki devasa avizenin Dolmabahçe Sarayı’ndaki ikizi ile rekabet eden müthiş varlığı…
Hele o ortadaki bar…Sanki memleketin en güzel barını yapmak için iddiaya tutuşmuşlar ve müthiş bir coşkuyla Olden 1772 ‘nin tam ortasına bu renk senfonisini oturtuvermişler. Eski bir devlet adamının Twitter’da dediği gibi: “İnsan hayret ediyor!” Bir de üstüne İstanbul’un yükselen değeri kokteyllere yatırım yapmamışlar mı! Bunun doğal sonucu olarak her masada bir ya da birkaç kokteyl arz-ı endam eyliyor mekanda.
Ve tabii ki ağırlanmayı ve içmeyi pek seven kent yazarlarının hemen hepsini açar açmaz buraya davet edip yazılarını da yazdırmışlar ki hiçbir eksik nokta kalmasın. Ellerine sağlık, hemen hepsi de şehrin yeni cazibe ve partileme merkezi Olden 1772 ‘den övgü dolu sözlerle bahsetmişler. Biz sıradan insanlar da, elbette sarhoş bir magazin yazarı beğendiyse muhakkak orayı ziyaret etmek üzere kendimize sözler vermişiz.
Yazdıklarımı yanlış anlamayın sevgili okurlar, mekan dört dörtlük, muazzam bir atmosfer ve nefes kesiyor… Esprili bir dille yazdıklarım mekanın ihtişamına yönelik değil kesinlikle. Eleştirilerim bu güzelliği görmekten aciz, “hoşaftan pek anlamayan eşeklere”. Sadece “ben de oradaydım” demek için kapıda bitenlere. Acaba kimler gelmiş diye gözünü salonda gezdirmekten başka işi olamayan muhtarlara… Dediğim gibi, mekan muazzam. Bu projeye imza atan her kimse önünde eğilir, hatta iki de takla atarım.
Olden 1772 : Kucak Kucağa, Sigara Dumanı Altında
İnsanın başı dönüyor değil mi? Mükemmel bir bar, devasa bir avize, her yerinden tarih fışkıran bilmem kaç katı bir han ve ancak düşlerde yer alabilecek cinsten bir avlu…
1772 yılında inşa edilmiş Muhsinzade Hanı, bir yandan maharetli ellerde mükemmel bir otele ve öte yandan bu yazıda bahsi geçen görkemli lokantaya dönüşürken, elbette bu ihtişama tezat teşkil eden birtakım hatalar da yapılmış.
Olden 1772 ‘de Manhattan’ın hip mekanlarında olduğu gibi, diz dize, kucak kucağa, yanak yanağa oturuyorsunuz. Yan masa sizin öykülerinizi dinliyor, siz onların hikayelerine kulak kabartıyorsunuz. Şansınız varsa, mutlu ve uzun bir arkadaşlığa yelken bile açabilirsiniz burada. içinizde bu tarz spontane samimiyetlerden zevk alanlarınız hiç şüphesiz vardır, ama özel ve sakin bir zaman geçirmek istiyorsanız ziyaret etmeniz gereken adres kesinlikle burası değil.
Öte yandan cayır cayır sigara içilen bir mekan aynı zamanda burası. Bu kadar göz önünde olan bir lokanta elbette kanunları ihlal etmiyordur, bir boşluk bulmuşlardır, sağı solu bir yeri açıktır, havalandırması “state of the art”tır, vs. vs… Ama olmamış, yan masadaki sigara içen şahıs kucağımda otururken rahat ve sağlıklı hissetmeme olanak yok ne yazık ki.
Yani atmosferin arkasındaki dehaya tam not verirken, Olden 1772 ‘yi tıkış tıkış oturduğum ve sigara dumanından rahatsızlık duyduğum bir işletme olarak rahatlıkla sınıfta bırakabilirim. Karışık duygular içerisinde yan masanın konuşmalarını dinlerken aklımdan bunlar geçmiş ki, böyle tuhaf notlar almışım ziyaret ettiğim gece.
Bir yanımdaki blazerli kalantor amca purosunu emer, öbür tarafımdaki sivilceli yeniyetme delikanlı sigara ardına sigara yakarken, hiçbir anlamı olmayan öykülerini dinlemek tarifsiz bir işkence oldu benim için. Böyle bir hassasiyetiniz varsa, tavsiye etmem burayı
Olden 1772 : American Psycho’nun Dorsia’sı…
Modern edebiyatın önemli eserlerinden biri olan American Psycho’nun, hayli başarılı olduğunu düşündüğüm sinema uyarlamasının can alıcı sahnelerinden birinde, Christian Bale “Dorsia” adlı çok popüler lokantayı arar ve “Geç olduğunu biliyorum ama, bu akşam 8-8.30 için rezervasyon yaptırmak istiyorum,” diye fısıldar. Tedirgindir, yer yer sesi titremektedir; bunu hissedersiniz. Karşıdaki ses cevap bile vermeye tenezzül etmeden, büyük bir coşkuyla, kahkahalar atarak gülmeye başlar. Kısa bir süre içinde durum öyle bir hal alır ki, ahizeden yükselen gevrek kahkahaları adeta odada çınlamaktadır. Christian Bale’in yüzündeki ümitsiz ifade dikkat çekicidir. Adeta ölümü yaklaşmış bir adam gibi bakar yerlere doğru. Üzüntülü, ağlamaklı ve bitiktir.
İşte sevgili kulunuzun Olden 1772 ‘ye rezervasyon yaptırma öyküsü bu şekilde cereyan etmiştir neredeyse. Yeni çağın modern ve teknolojik Dorsia’sı olan mekana elbette web üzerinden yer ayırtılmaktadır dostlar. Amma ve lakin, hangi güne baksanız doldudur. Bir hafta, iki hafta, üç hafta sonrası kontrol edilmiş, en nihayet 1 ay sonrası, adam gibi bir günde, elle tutulur bir saatte yer bulunmuştur. Bu tarifsiz mutluluğa gark olan okuduğunuz satırların yazarı, iki dakika sonra başka bir şok yaşamıştır. Zira masalarda oturmanın belirli bir süreye endekslenmesi gibi bir durum da mevcuttur burada. Yani 2 saatlik oturma süreniz vardır, sonra arazi olmak mecburiyeti ortaya çıkmaktadır. Ne yapalım, boynumuz kıldan ince diye söylenmiş, nasıl buyururlarsa öyle yapacağız diyerek teslimiyetlerden teslimiyet beğenmişisizdir.
O zaman…
Ne mutlu popülerim diyene!
Benden size bir kıyak daha: Olden 1772 rezervasyon için aşağıdaki linke tıklamanız yeterli!
https://guest.rezervem.com.tr/Olden-1772/?sourceId=webSite&culture=tr-TR
Olden 1772 : Yemeklerin Üzücü Olma Durumu
Yemekler için kesinlikle kötü diyemem. Bu büyük bir hakaret ve yanlış bir yönlendirme olur. Ama iyi de diyemem, beni etkiledi de diyemem, yerken büyülendim de diyemem, bazı yemekler yıldızdı da diyemem. O zaman ne iyi diyebilirim yemeklere, ne de kötü…Bunun lugattaki karşılığı “vasat”tır değerli okurlar.
Tabii ki izafiyet teorisinden yola çıkarak şunu söylemek de mümkündür: Mekan o kadar güzel, o denli ışıltılı ki, insan yemeklerden de böylesi bir performans bekleme hatasına düşüyor. O zaman ister istemez bir hayal kırıklığı baş gösteriyor. Zira o bara, o avizeye, o avluya, o taş binaya bu yemekler hiç ama hiç olmamış!!! Atmosfer yaratmadaki istisnai maharet, yemek kurgulamadaki yetersizlikle örtüşmüyor, yemekler geride kalıyor, bina başrolde oynamaya başlıyor. Ama bizler ister istemez, lezzetin “esas oğlan” olmasını tercih eden tipleriz diye düşünüyorum.
Şimdi siz yemekleri de merak etmişsinizdir bu girizgaha bağlı olarak… O zaman ben de bu güzide menüyü link olarak sizlerle paylaşmaktan hiç imtina etmem. Bakınız görünüz, değerlendiriniz.
Olden 1772 Menü :
https://qrmenuliste.com/Menuler?qrlink=4FCCDE64-C650-42D4-B540-31C7868D9F8
Ben mi ne yedim:
Gerdan Pate: Renkli Pancar, Tütsü Keçi Peyniri, Glaze, Reyhan ile. Açık söylemek gerekirse tadını alamadım. Çok güçsüz bir lezzeti vardı. İnsan pate denince coşku bekliyor.
Somon Sarma: Somon, Sazan Yumurtası, Chives. Görüntü Muazzam, isim havalı, ama ne derler bilirsiniz: “Evde yapabileceğin bir yemek için restorana gitmeye gerek yok.” Tadı vasat, yine coşku eksik.
Çipura & Mürekkep Kuskus: Açık Ateşten Çipura, Köy Kuskus, Bebek Kalamar, Micro Filizler. Üzülerek söylüyorum ki, alttaki kuskus dışında kayda değer bir lezzet yok.
Kalamar & Erişte: Köy Eriştesi, Bebek Kalamar, Trüff, Micro Filiz. Fena değil diyebileceğimiz bir çalışma. Mutlu etti mi? Hayır! İyi hissettirdi mi? Evet!
Deniz Levreği: İç Bakla, İsli Midye, Marmiet Sos. Yorum bile yazmasam yeridir. Denemenize gerek yok.
Bütün Bonfile: Firik Bulguru, Mantar, Juice. Bulgur iyi, et fena değil. Yumuşak ve lezzetli. Başyapıt mı? Hayır!
Orman Meyveleri & Sabayon: Acılı Orman Meyveleri, Sumaklı Mereng. Sofradaki en güzel şey. Olden 1772 ‘ye sadece bunu yemek için giderim. Kış gününde beni yaz gibi hissettirdi resmen.
Sonuç: Olden 1772 ‘ye Neden Gideceğinize Karar Verin!
Memleketin ortamından kopup başka bir dünyaya ışınlanmak için bir mekan arıyorsanız, Olden 1772 tam aradığınız adres…
Rahat oturmak ve sohbet etmek isterseniz çok yanlış bir seçim…
Damağınız bayram etsin arzusundaysanız, hayal kırıklığına uğrarsınız, benden söylemesi.
Keşke piyasa bir yer olmanın ötesinde bir proje olsaydı. Ayakta alkışlar ve müdavimi olurdum. Ama değil.
