BİR KOLONİ OLARAK GÖKTÜRK’ÜN ANATOMİSİ
Bir zamanlar, Göktürk ile ilgili düşüncelerimi açıklarken bu güzide bölgenin bir koloniye benzediğini söylemiştim. İstanbul’u bir şehir devleti kabul edersek, Göktürk de basbayağı kendi düzeni ve özerk yönetimi olan, merkeze bağlı bir koloni sayılabilirdi.
Göktürk’ün kendi düzeni, yaşayanlarına özgü bir uyum ve simetrisi olduğunu çok uzun zaman önce fark etmiştim ben. Özellikle haftasonlarında burada yaşayanların kolonilerinden çıkmak yerine, zamanlarını içerde geçirmeyi tercih ettiklerini gördüğüm için söylemiştim bunu.
Bu söyleme çok uygun bir hayat tarzı peydahlanmıştı zaten burada. Kendi lokantaları, barları, marketleri, okulları ve her şeyi içeride halledebileceğiniz bir sistemleri vardı.
Açıkçası sakil duran konumu sebebiyle kalkıp Göktürk’e gitmeyi -ben de dahil- pek çok tanıdığım düşünmüyordu. Demek istediğim, Göktürk, Göktürk’te yaşayanların yeriydi. Ziyaretçi alması pek olası gözükmüyordu.
Taa ki Quyyu Hanımeli Balık açılana kadar…
BU LOKANTAYA MESAFE TANIMAZ GİDERİM ARKADAŞ
Öncelikle olayın geçmişini irdeleyelim azıcık. Aslında işin ehli kimseler İstanbul’un En İyi Balıkçıları listesi yapıldığı zaman Karaburun’daki Hanımeli Balık‘ı hiç şüphesiz ilk sıralarda sayıyorlardı. Sarıyer ilçesine bağlı gibi dursa da gerçekten uzakta, samimi, hafif salaş ve lezzetleri insanın başını döndüren bir lokantaydı burası.
Zamanla insanların gönlünde taht kurunca, yeni bir yer daha açmaya karar verdi sahipleri ve kuyuda balık pişirme tekniğini kullanmalarına ithafen QUYYU Hanımeli Balık ismini koydular Göktürk’teki yerlerine.
Yeni açtıkları yerin kosepti ise, Karaburun’daki lokantanın aksine dekorasyona çok önem verdikleri, ışığın ve simetrinin önemli bir rol oynadığı etkileyici bir mekan oluverdi.
İki lokantayı karşılaştırmak istediğimizde, lezzetlerin ortak olduğunu, ama atmosfere dair her şeyin farklılaştığını rahatlıkla söyleyebiliriz.
Tıpkı Karaburun örneğinde olduğu gibi, buraya da insanların hiç mesafe tanımadan gideceklerini ve Göktürk dışından da çok ciddi misafir alacağını tahmin ediyorum.
BALIK LOKANTASI AMA BALIK ÖNCESİ DE MUAZZAM
Mekanın lezzet tasarımının mimarı Selçuk Bey’e de söylediğim gibi burada ufak ve tatlı bir risk mevcut:
Quyyu Hanımeli Balık’ta ana yemek olarak balık yiyecek olmamıza karşın, mezeleri o kadar lezzetli ki, dolu dolu bir meze masası yaparak tıka basa yemek de mümkün burada. Yani mezeleri o denli başarılı ki, balığa yer kalmayacak şekilde doymak olası.
Neler mi yedim:
- Enginar Kalbi
- Fesleğenli Levrek
- Fava
- Merulcen
- Turşu Kavurma
- Tarama
- Çerkez Balığı
- Domates Salatası
- Girit Ezmesi
- Sıcak Pilaki
Eski usül taramanın inanılmaz lezzetli olduğunu vurgulamam gerekiyor. Çerkez balığını ise, tavuk sanarak yemek, hem benim damağımın aldanması, hem de Selçuk Bey’in maharetinin bir bileşkesi gibiydi adeta. Girit ezmesi orijinaline göre farklı bir yorumdu.
Salataları ise hayatımda yediğim en iyi salataydı. Beni tanıyanlar, gittiğim hiçbir mekanda salata için parantez açmadığımı bilirler. Ama burada yediğim kuru domatesli bu salatanın ömrüm boyunca karşılaştığım en büyük lezzetlerden biri olduğunu coşkuyla belirtmem gerekiyor. Domateslerin mükemmelliği mi, zeytinyağın sırrı mı, yoksa başka sebeplerden mi bilmiyorum. Kendisini unutamıyorum.
Burada ayrıca ekmek üstü somon füme yiyerek midemizde bir hoşluk yarattığımızı da vurgulayalım. Gayet lezzetliydi.
Ara sıcaklardan sıcak pilaki dışında karides tempura, kalamar tava ve portakallı kardes de deneyimlediğimizi ilave edelim. Kalamarı çok beğendim. Yemeğe alışkın olduklarımızdan farklı, bana İsmet Baba’nın coşkulu kalamarlarını anımsatan büyük ve keyifli ürünlerdi.
KUYUDA KALKAN İNSANI COŞTURUR
Burada kalkan kuyuda yapılıyor sevgili dostlar. Yüksek ısıdaki kuyuya sarkıtılıp pişirilen balığın lezzetine insan hayran oluyor daha ilk ısırıkta.
Daha önce yediğim pek çok kalkandan -tandır olanlardan bile- daha başarılı olduğunu vurgulamam lazım.
Kalkanı getirdikleri tepside biriken ve çoğunlukla balığın kendi yağından (ve tereyağından) oluşan sıvıya bandıkları nefis ekmeklerin de beni benden aldığını eklemem gerekiyor.
Buraya gelip kalkan yedikten sonra dünyaya farklı bakacağınızdan emin olabilirsiniz sevgili dostlar.
ALTIN VURUŞ İÇİN İDEAL TATLILAR
Benim favori tatlım olan Pannacotta indirdim mideye. Hafif, kıvamlı ve mutluluk hislerimi tavan yaptıran nefis bir tatlıydı açıkçası.
Ardından vişneli ekmek kadayıfı yedim. Yakın zamanda Afyon’da yediğim geleneksel versiyona göre daha modern bir yorumdu. Burada Selçuk Bey biraz kızacak ama, Afyon’daki daha benim damak zevkime uygundu diyebilirim.
Mekanın şaşırtıcı tatlılarından bir tanesi de enginar tatlısıydı. Pek çok damağa zor gelebilecek bu çalışmayı çok beğendim. Artık enginarın her formunu yediğimi ve hemen hepsini beğendiğimi düşündüm bitirdikten sonra. Mucidine alkışlar!
SONUÇ: İSTANBUL’DA İYİ ŞEYLER DE OLUYOR
Gidin buraya sevgili dostlar! Uzak demeyin, atlayın arabaya Göktürk’te alın soluğu. Eğer orada yaşıyor ve henüz gitmediyseniz, o ayrı bir kabahat bana kalırsa.
Tavsiye etmiyorum. Söylüyorum!
Gidin burada güzel bir yemek yiyin. Bana teşekkür edeceksiniz!
Quyyu Hanımeli Balık
Göktürk Merkez Mahallesi, İstanbul Cd.
No:11, 34077 Eyüp/İstanbul
